Аденовирусы инфекция презентация казакша

Обновлено: 12.05.2024

Аденовирусты инфекция – аденовирустың көптеген серотроптарымен шақырылатын, көбінесе аэрогенды жолымен жұғатын, организмде эпителиальды және лимфоидты клеткаларында қалыптасып, клиникасында тыныс алу жолдарының, көздің, ағзалардың қабаттарымен лимфоидты ағзалардың қабынуымен өтетін антропонозды жедел инфекция.

Этиологиясы. Құрамында ДНК-3 тұрақты антигені (А,В,С) бар Adeuoviridae тұқымдасының вирусы. Аденовирустардың 90 серовары белгілі, оның ішінде 32-сы адамға патогенды. Аденовирустардың ерекшелігі-лимфотроптылық. Сыртқы ортада төзімді.

Эпидемиологиясы. Таралымы өте кең, көбінесе бірен саран оқиғалар немесе эпидемиялық өршу түрінде тарайды.

а) ауру адам, қоздырғышты ауамен 25 күн, нәжіспен 2 айға дейін шығарады

б) вирус тасымалдаушылар:

қысқа мерзімді реконвалесценция кезеңінде
транзиторлы (иммунды адамдарда)
ұзақ (бірнеше айға дейін)
сау адамдардың миндалиналарында

Тарау жолдары.

ауа тамшылы (негізгі)
алиментарлы тұрмыстық
қатынас арқылы (қосымша маңызды)

Ауыратындар көбінесе балалар. Жалпы ЖРВИ құрамында аденовирусты инфекция балалар арасында 2-24%, ересектер арасында 2-6% кезінде кездеседі.

Мерзімі күз-қыс айлары.

Иммунитет: аурудан кейін типті спецификалық иммунитет қалыптасады.

Патогенезі. Аденовирустар тыныс алу, ас-қорыту жолдарының, көздің шырыш қабаттарына түсіп, олардың эпителиальды клеткаларының ішінде көбейеді. Шырыш қабаттарда эксудациемен фибрин түсуімен, некроздануымен өтетін жергілікті қабыну процессі қалыптасады. Аденовирусты инфекцияда патологиялық процесс типті түрде жұтқыншақта (фарингит). Қабыну процессі жоғарыдан төменге қарай түсіп интерсициальды инфекцияланған шырыш төмен асқазанға, ішекке түсіп асқорыту жолын зақымдануы себебі болады.

Шырыш қабаттарынан вирус қан тамыры арқылы қанға өтіп-вирусемияны тудырады. Вирус қанмен организмдегі моноциторлы макрофагальды жүйесі клеткаларынан қалыптасқан ағзаларға тарайды (лимфа түйіндері, бауыр, көкбауыр т.б.). Вирусемия мен қатар токсинемия айқын өтіп-интоксикация себебі болады.

Клиникасы. Клиникалық көріністері әр түрлі болады. Клиникалық түрлеріне қарай келесі түрлерін ажыратады:

жедел респираторлы ауру (ринофарингит)
жедел фарингит
фарингоконьюктивиальды қызба
жедел коньюктивит
нератоконьюктивит
рифаренготонзилит

Инкубациялық мерзімі 4-14 күн, орташа 5-7 күн.

Клиникасында 2 синдром бөлуге болады:

интоксикация синдромы
патологиялық процесс орналасуына байланысты синдром

Сырқат жедел интоксикация және катаральды көріністерден басталады.

Интоксикация синдромы аденовирусты инфекцияда көбінесе шамалы түрде өтеді.

дене қызуы жоғарлайды, максимальді көрсеткіші 2-3 күн бойы ұзақтығы 1-12 күнге дейін
адинамия
енжарлық
бас ауру
бұлшық еттерінде ауырсыну

Катаральды синдром жоғары аталған клиникалық түрлерне сәйкес фарингит, тонзиллит, ринит белгілерімен өтеді. Аурулардың көбінде коньюктивит белгілері болады.

Ас қорыту жолы жағынан:

жүрек айну
құсу
эпигастральды аймақтағы ауырсыну
диарея болуына тиісті

Лимфаденопатия – аденовирусты инфекциясын көрнекті белгісі (көбінесе мойын, жақ асты лимфа түйіндері)

Ауруларда жиі бауыр мен көкбауырдың ұлғайғанын анықталады.

Кейбіреуінде денеге бөртпе шығуы тиіс:

розеолезды
дақты
дақты-папулезды
петехиальды

Аденовирусты инфекцияның клиникалық түрлерінің ерекшеліктері:

Жедел респираторлы ауру – ең жиі кездесіп жеңіл өтетін түрі. Көбінесе ринит белгілерімен кейде ринотраксобронхит түрінде өтеді.

Жедел фарингит – тамағын жұтынған кезде ауырсынуымен, жұтқыншақ шырыштарының гиперемиясымен, бадамша бездерінің қабынуымен және тыныс алу жолдарының зақымдануымен өтеді. Фарингоконьюктивиальды қызбада қызба, интоксикация белгілерімен қатар коньюктивит қалыптасады.

Коньюктивит басында біржақты болып, 4-5 күннен кейін 2-ші көзіне түседі. Қабынуы-катаральды, фоликулярлы немесе қабыршақтанған түрінде болады. Коньюктивит басында клиникалық көрініс болғанда 2 аптаға дейін созылады. Кератоконьюктивит коньюктивалардың қабынуынан басталып қасаң қабаққа өтеді. Қасаң қабақта субэпителиальды қабыну ошақтары, кейде торлану анықталады. Өзгерістер 3-4 апта бойы сақталады.

Асқынулары. Екіншілік инфекция қосылу себебінен пайда болатын – пневмония, ангина, отит т.б.

Диагностикасы.

көрнекті клиникалық белгілер (коньюктивит, ринофаринготонзиллит, лимфоаденопатия, гепатоспленомегалия)
лабораторлы тексерулер:

а) иммунофлюоресцентті әдіс (зақымдалған клеткалар ішінде антигенді анықтау)

б) серологиялық әдіс (жұпты сары су әдісін қолданып)

в) иммуноферментті әдіс (ИФӘ) вирусты нәжістен анықтау

Дифференциальды диагноз. Аденовирусты инфекцияның клиникалық түрлеріне байланысты өткізіледі.

Респираторлы түрінде – гриппен ж.б. ЖРВИ
Фарингоконьюктивальды қызбада – ангиналармен, дифтериямен.
Қабықшаланған коньюктивитте –көз дифтериясымен.

Емі. Асқынбаған ағында аденовирусты инфекцияны – амбулаторлы жағдайда емдейді.

Жартылай төсек режимі, бөлмені желдету, ащы приправаларды жемеу қажет.
Сұйықтықты көп ішу керек, әсіресе бал қосылған шай, лимон қосылған шай ішу керек.
Микроэлементтер бар поливитаминдер қолдану
Аяққа горчишник қою, ыстық ванна қабылдау өте тиімді, табанға перцовый пластырь жабыстырып қою да көмегін тигізеді.
Ауыр ағымында арбидол 0,2 г * 4 рет тәулігіне 3-5 күн қабылдайды. Интерферон препараттарын (лейкоцитарлы интерферон ) қолдану керек.

Жедел ринит кезінде жартылай төсек режимі, тыныштық қажет. Парацетамол 0,5-1 г ішке әр 4-6 сағ сайын, 4 тәуліктен артық қолдануға болмайды немесе аспирин 0.325-1 г ішке әр 4-6 сағ сайын, 4 г/тәул артық қолдануға болмайды.

Атрофиялық ринит кезінде мұрын қуысын физиологиялық ерітінділермен жиі жуу, А витамині бар мұрын тамшыларын тамызу күніне 3 рет тамызу. Риниттің ауыр ағымында ретинол ацетаттың 1-2 дражесын 2 рет тәулігіне қабылдау. А витаминін ішке 1 айлық курспен жылына 2-3 рет қабылдау да өз тиіділігін береді. Тонзиллит кезінде тамақты антисептиктермен шаю керек

• ЖРВИ-жедел респираторлы вирусты инфекция.Өте
кең таралған,тыныс жолдарының зақымдануы және
интоксикациямен көрінетін,антропонозды,ауалытамшылы жолмен берілетін жедел респираторлы
вирусты инфекция болып табылады.Ол озінде
тұмау,мұрын-жұтқыншақ жолдарының
инфекцияларының асқынуы және ЖРВИ бактериямен
асқынуымен жүреді.Осы терминмен тыныс
жолдарының локализациясына байланыссыз,яғни
риниттен пневмонияға дейінгі жедел спецификалық
емес инфекциялық ауруларын біріктіру болып
табылады.

• ЖРВИ көптеген
қоздырғыштармен
шақырылады.
Оның ішінде
парагрипп,грипп,
аденовирусты
инфекция,ринови
рус,реовирус
және т.б.

ЖРВИ-мен көбінде жас балалар
жиі ауырады,осы ауруға
сезімталдық 6 айдан 3 жас
аралығында жоғары болады,өсе
келе антидене қалыптасып ауыру
қауіпі төмендейді.Сонымен қатар
1 жас пен 5 жас аралығындағы
балаларда жиі ауырады,себебі
аналық және қалыптасқан
иммунитеттін жоғалуына
байланысты.

ЖРВИ жылдың суық мезгілінде дамиды,яғни
қазан айынан сәуір айы аралығында және ақпан
айында өршумен.Микоплазмамен шақырылған
инфекциялар күз айының басында,ал
пневмококкты және стрептококкты А тобының
инфекциялары көктем айында өршиді.

6. Патогенез:

• 1.Аурудың бастапқы кезеңінде вирус тыныс жолдарының кіреберіс
қақпағында дамиды,яғни мұрында,жұтқыншақ және көмейде.Ол
мынадай симптомдармен көрінеді:
-құрғақ жөтел
-мұрынның бітелуі
-ашу сезімі.Кейде бұл процесске көздің шырышты қабаты мен
асқазан-ішек жолы қатысады.Температура жоғарыламайды.
2.Кейін вирус қанға түсіп жалпы интоксикация симптомдарын
шақырады:
-озноб
-бас ауыру
-арқа мен аяқтарында ауырлық сезімі.
3.Соңғы кезеңінде асқынбаған ЖРВИ тыныс жолдары вируспен
зақымдалған эпителий қабатынан тазалану болып
табылады.Ол мынадай симптомдармен кқрінеді:
-ылғалды жөтел
-шырышты қақырық

7. ЖРВИ симптомдары:

-әлсіздік
-жарықтан қорқу сезімі
-озноб
-буын және бұлшық етте ауыру сезімі
-бас ауыру
-терлегіштік
-құсу,жүрек айну
-дауысының қарлығуы,қырылдауы
-жөтел
-тамақта ауыру сезімі
мұрынның бітелуі,
тамақтың жыбырлауы,
дауыстың қырылдауы,
дене қызуының көтерілуі,
әлсіздік,
бұлшықеттердың ауырсынуы және т.б.

• Лимфаденит-(аденовирусты РС-вирусты инфекцияда болуы мүмкін).
• Бауырдың ұлғаюы -(аденовирусты РС-вирусты инфекцияда болуы
мүмкін).
• Қосымша симптомдар:
• -психотикалық жағдай
• -тырысулық ұстамалар
• -галлюцинациялар
• -қан тамырында бұзылыстар(мұрыннан қан ағу,ұсақ нүктелі таңдайдағы
геморагиялар).
• -гипертермиялық синдром
• -менингизм
• -энцефалопатия
• -айқын тыныс жеткіліксіздігі
• -ми ісінуі
• Жиі байқалатын асқынулар:
• -отит
• -екіншілік бактериялық,жиі вирусты пневмония
• -бактериальды синусит
• -тыныс жеткіліксіздігі
• -вирустан кейінгі астения синдромы(шаршағыштық,эмоциональды және
психикалық бұзылытар)

9. Диагностика

10. Лабороториялық диагностика

Үш негізгі әдісі бар:
• " Экспресс диагностика:ИФА.
Иммунофлюоресценция әдісі:
• " Вирусологиялық: науқастың мұрын қкысынан
жағынды алынады, тауық эмбрионына жұқтырады,
инкубациялық уақыттан кейін гемагглютинация
реакциясын тексереді, вирус титрін
гемагглютинация реакциясының тоқтауымен
тексереді.
• " Серодиагностикалық әдісі.Ретроспективті әдіс
болып табылады.Диагностикалық критериі
антидене титрінің қсуімен кқрінеді.

11. Госпитализациялауға көрсеткіш:

Мына көрсеткіштерге
қараймыз:
-ауырлық жағдайына
-асқыну жағдайына
-науқастың жасы 65 және одан
жоғары
-кішкентай балалар
-созылмалы аурулары бар
науқастар.

12. Госпитализацияны қажет ететін ауыр ағымдағы аурудың белгілері:

-тыныс жеткіліксіздігі
-бірінші рет анықталған
тырысулар немесе
неврологиялық симптом
-геморрагиялық синдром
-сусыздану
-3 айға толмаған балалардағы
бронхиолит
-жүрек-қан тамыр,өкпенің
созылмалы ауруларының
декомпенсация сатысы

13. Асқынуы:

14. Дифференциялды диагностика

• -грипп:жедел басталады,температура
жоғарылайды,ауыр ағымда өтеді.
• -парагрипп:жеңіл ағымда өтеді,жұтқыншақтың
зақымдануымен .
• -аденовирусты инфекция:айқын
басталады,ангина,лимфоаденопатия,көз
конъюктивасының зақымдануы,бауыр зақымдануы
мүмкін.
• -респираторлы-синцитиальды вирус:бронхтармен
бронхиолдардың зақымдануы,бронхопневмония
дамуы мүмкін.
• -ротавирусты инфекция:диспепсиялық синдром

15. Емі:

-Жартылай төсектік режим
-Дезинтоксикациялық терапия
-Спирттік ерітіндімен сылау
-Жылы ванна
-Ыстықты түсіретін
свечалар:Эфералган,цефикон,виферон,парац
етомол
-СЕҚҚ препараттар(парацетомол,ибупрофен,диклофенак,Coldre
x,tera-flu)
-Антигистаминді препараттар(димедрол,супрастин,лоратидин)
Тамақты марганцовка, фурациллин, сода
немесе түймедақ ерітіндісімен шаю,
сонымен қатар ингаляция жасау: 300 грамм
суды қайнату, оған 30—40 тамшы эвкалипт
тұнбасын немесе 2—3 қасық картоп
қабығын не ½ шай қасық сода қосу.

17. Қорытынды:

ЖРВИ емі мен
профилактикасында
қолданылатын дәрідәрмектер көп және
әртүрлі.Осы жағдайда
дәрігердің басты
мақсаты дәріхананың
сөрелерінде тұрған
дәрілік заттармен
шектеліп қалмау ,және
әр науқасақа
индивидуальды
бағытталған ем
жоспарын тағайындау
болып табылады.

1. С.Ж. Асфендияров атындағы Қазақ Ұлттық Медициналық Университеті

К АФЕ ДРА:ЖҰҚ ПА ЛЫ АУР УЛАР Ы
СӨЖ
Т А Қ Ы РЫ БЫ : ЭНТЕРОВИРУСТ Ы ИНФЕ К ЦИЯЛАР
ОР Ы НДАҒ АН : ОР Д А БЕК. Е
Қ А Б Ы ЛДА ҒА Н: Д Ж У М А БЕКОВ А .А.Т
ФАК : ПЕ Д ИАТРИЯ 6 0 3 - 1

2. Энтеровирусты инфекция

Энтеровирусты инфекция – бұл ішек вирустарынан
(энтеровирустар) туындайтын, қызба және
полиморфизм сынды клиникалық симптомдармен
сипатталатын, ОНЖ, жүрек-қан тамыры, АІЖ,
бұлшытет жүйесі, өкпе, бауыр, бүйрек және т.б.
ағзалардың зақымдалуымен шарттасқан жіті
инфекциялық аурулар тобы.
Соңғы жылдары әлемде энтеровирусты
инфекцияның даму белсендігі байқалады, бұған
куә ретінде әртүрлі елдердегі инфекциялық ауру
мен өршудің эпидемиологиялық артуының
тіркелуін айтуға болады. Энтеровирусты инфекция
географиясы төтенше кең және әлемнің барлық
елдерін қамтиды, соның ішінде кеңес үкіметі
кеңістігін.

3. Этиологиясы

ЭВИ-ның қоздырғыштары-пикарновирустардың
тұқымдастығына,энтеровирустардың
туыстығына жататын вирустар: Адамның Коксаки
вирустары ,А тобы 23-серовар,адамның Коксаки
вирустар В 6-серовар.Адамның ЕСНО вирустары
31- серовар.
Инфекция көзі – науқас адам немесе
вирустасушы. Берілу механизмі – ауа арқылы
немесе нәжістік-ауыз арқылы. Балалар және
жастар жиі ауырады. Аурудың өршуіне жазғы
және күзгі маусым тән. Ауырғаннан кейін
иммунитет оң нәтиже көрсетеді (бірнеше жылға
дейін).

Энтеровирусты инфекция симптомдары:
Энтеровирустардың кең шоғарлануы адам организмінің барлық ағзасы мен
тіндерін: жүйке, жүрек-қан тамыры жүйесі, асқазан-ішек, респираторлық
жолдар, сонымен қатар бүйрек, көз, тері бұлшықеті, ауыққуысы сілекейі,
бауыр, эндокрин ағзаларын зақымдайтын инфекцияның клиникалық
формаларының әртүрлілігінің негізінде жатыр. Иммунты тапшылығы бар
адамдарға энтеровирусты инфекциялар өте қауіпті.
Энтеровирусты инфекциялардың көптеген оқиғалары ешбір симптомсыз
өтеді. Клиникалық көрсетілімдерінің көп бөлігі – суық тию ауруларында
көрінеді, дегенмен энтеровирустар жиі ЖРВИ қоздырғышы бойынша екінші
болып саналады.
Наиболее характерные клинические признаки энтеровирусной инфекции у
детей и взрослых:
клинические признаки энтеровирусной инфекциисимптомы общей
интоксикации организма;
гипертермия (повышение общей температуры тела);
катаральные симптомы (воспаление слизистой гортани и глотки);
абдоминальные симптомы (боли в животе, расстройства пищеварения);
высыпания на коже (полиморфная экзантема).

Энтеровирустар туғызатын ауруларды шартты түрде
екіге бөлуге болады:
I. Потенциалды ауыр:
сірнелі менингит;
энцефалит;
жіті сал;
неонаталды сепсистік аурулар;
мио-(пери-)кардит;
гепатит;
иммун тапшылығы бар адамдардағы созылмалы
инфекциялар.
II. Қауіптілігі төмен:
бөрпесі бар немесе бөртпесі жоқ үш
күндік қызба;
герпангина;
плевродиния;
көпіршікті фарингит;
конъюнктивит;
увеит;
гастроэнтерит.

1. Ұшықты баспа. Аурудың бірінші
тәулігінде қызыл түйіншек пайда
болады, олар таңдай доғасына,
тілшеге, жұмсақ және қатты
таңдайдың шырышты қабығына тез
тарайды, мөлшері 1–2 мм болатындай,
саны 3–5 тен 15–18 дейін жететін бірбіріне қосылмайтын сулы бөртпелерге
(көпіршіктерге) айналады. 1-2 күннен
кейін көпіршіктер жарылып сұр
жабындымен жабылған бетте жаралар
пайда болады немесе аурудың 3–6
күнінде ізсіз жоғалады. Жұтқан кезде
ешқандай ауырсыну болмайды немесе
шамалы сілекей ағады. Мойын және
жақасты лимфалық түйіндер үлкен
емес, бірақ пальпация кезінде
ауырсынады.

3. Ішек (гастроэнтерикалық)
форма. Тәулігіне 5–10 ретке
дейін сулы диареямен, іштің
ауруымен, метеоризм, кейде
құсумен көрінеді. Улану
симптомдпары бірқалыпты. 2
жасқа дейінгі балалардаішек
синдромы мұрын-жұтқыншақ
тарапынан талаураған
құбылыспен жиі үйлеседі.
Сәбилердегі ауру ұзақтығы 1–2
аптаны, ересек балаларда 1–3
күнді құрайды.

4. Эпидемиялық миалгия
(Борнхольмауруы). Басқа белгілермен
қоса кеуде, іш, арқа, аяқ бұлшықеттерінде
қатты ауырсынулар пайда болады.
Ауырсынулар ұстама сияқты болып,
қозғалғанда күшейе түседі. Миалгия
ұстамасы көбінесе 30–40 секундтан15–20
минутқа созылып, әрбір 30-60 минут
сайын қайталанып отырады.
Ауырсынулар кеуде бұлшықеттерінде
орналасқанда тыныс алу қиындап, беткей
болады, кей кезде ықылық пайда болады.
Көбінесе ауырсынулар құрсақ
бұлшықеттерінде орналасады, бұл кезде
ішті палпациялағанда ауырсыну пайда
болады, іш пердесінің тітіркену белгілері
болмайды. Ауру толқын тәрізді өтуі
мүмкін. Дене қызуының көтерілуімен
бұлшық ет ауырсынулары қайта
басталады. Эпидемиялық миалгия
энтеровирусты инфекцияның басқа
көріністерімен жүруі мүмкін көбіне
серозды менингитпен.

5. Менингеалды синдром 2–3 күннен бастап 7-10 күнге дейін, ликвор
санациясы а 2-3-ші аптада жүреді. Астеникалық және гипертензиялық
синдром түрінде қалған құбылыстары көрінуі мүмкін.
Энтеровирусты инфекцияның ең жиі түрінің бірі. Аурудың 1-3 күні
науқаста менингиттің белгілері пайда болады. Ликворограммада аздаған
лимфоцитті немесе лимфоцитарлы-нейтрофильді плеоцитоз, глюкоза мен
хлоридтің жоғарылауы боладыэнтеровирусты инфекцияның ең жиі
түрінің бірі. Аурудың 1-3 күні науқаста менингиттің белгілері пайда
болады. Ликворограммада аздаған лимфоцитті немесе лимфоцитарлынейтрофильді плеоцитоз, глюкоза мен хлоридтің жоғарылауы болады.
6. Энтеровирусты инфекцияның сал формасы полиморфизмімен
ерекшеленеді: спиналды, бульбоспиналды, понтинді,
полирадикулоневриті формалары дамуы мүмкін. Бір немесе екі аяқтың да
жіті сал ауруымен сипатталатын спиналды формасы жиі кездеседі,
сонымен қатар бұлшықет сипатындағы қолдың ауруы синдромымен
көрінетіні сирек кездеседі. Мұндай формасының ағымы жеңіл, тұрақты
шала салдану және салдануды қалдырмайды.

7. Респираторлы (талаураған) форма мұрынның бітуі, ринит, сирек
құрғақ жөтел түрінде кездеседі. Тексеру кезінде ауыз жұтқыншағы,
жұмсақ таңдай және жұтқыншақтың артқы қабырғасы шырышының
гиперемиясы анықталады. Жеңіл диспепсиялық бұзылулар болуы
мүмкін. Науқас 1–1,5 аптадан кейін сауығып кетеді.
8. Миокардит, сәбилердің энцефаломиокардиті, гепатит, бүйрек, көздің
(увеит) зақымдалуы –энтеровирусты инфекцияның балалардағы бұл
формасы сирек кездеседі. Аурудың энтеровирусты инфекциясы немесе
эпидемиялық өршуінің манифестік формасы кезінде ғана клиникалық
диагностика жасауға болады. Олар жиі вирусологиялық

12. Симптомы катаральной формы энтеровирусной инфекции:

насморк;
кашель (сухой и редкий);
повышение температуры (обычно в пределах субфебрильных
значений);
гиперемия слизистой оболочки горла;
расстройства пищеварения (как правило – не очень значительные).
Как правило, человек выздоравливает в течение недели от начала
заболевания.

Энтеровирусты инфекция диагностикасы:
·
ОАК: лейкопения, лейкоцитоз, относительный лимфоцитоз, моноцитоз, умеренное
повышение СОЭ.
·
ОАМ: протеинурия, цилиндрурия, микрогематурия (при токсическом поражении
почек).
·
ИФА или РПГА – используются парные сыворотки, полученные с интервалом в 10–12
дней (первая на 4–5-й день болезни, вторая – после 14-го дня болезни).
Диагностический критерий – нарастание титра антител в 4 раза и более.
·
ПЦР фекалий (носоглоточной слизи) на Enterovirus: детекция РНК Enterovirus.
·
исследование СМЖ (при менингите):
- цвет – ликвор прозрачный, или слегка опалесцирующий;
- давление – жидкость вытекает струей или частыми каплями;
- лимфоцитарный плеоцитоз;
- повышение белка до 1-4,5 г/л (наиболее высокое - при развитии менингоэнцефалита);
- сахар в норме;
- снижение хлоридов.

Лечение энтеровирусной инфекции у детей
Лечение легких изолированных форм энтеровирусной инфекции у
детей проводится амбулаторно; госпитализация требуется при
серозном менингите, энцефалите, миокардите, тяжелых
комбинированных поражениях. В лихорадочном периоде показаны
покой, постельный режим, достаточный питьевой режим.
Этиопатогенетическая терапия энтеровирусной инфекции у детей
включает применение рекомбинантных интерферонов (альфа
интерферона), интерфероногенов ( оксодигидроакридинилацетата,
меглюмина акридонацетата), полиспецифических иммуноглобулинов
(при тяжелом течении).
При миокардите, менингите и др. формах показано назначение
глюкокортикостероидов. Одновременно проводится симптоматическое
лечение (прием жаропонижающих, дезинтоксикационная терапия,
орошение полости носа, полоскание зева и др.).

Для интенсификации лечения при герпангине и респираторной форме
назначаются ИРС-19, иммудон, иммунал с целью поддержания местного
иммунитета и профилактики достаточно быстрого бактериального
обсеменения. Патогенетическая и симптоматическая терапия
(жаропонижающие, аналгетики, противовоспалительные, антигистаминные,
кишечные адсорбенты, сосудосуживающие средства для носа)
1. Жаропонижающие (нурофен, панадол детям, терафлю, колдрекс, фервекс,
эффералган взрослым) с целью уменьшения лихорадки и улучшения общего
самочувствия.
2. Противовоспалительная терапия и аналгетики – ибупрофен, парацетамол,
кеторол – снимают болевой синдром, в частности при миалгии.
3. Антигистаминные средства – диазолин, супрастин, кларитин, зодак, зиртек и
дргуие – для снижения общей токсико-аллергической реакции организма.

Аденовирустарды алғашқы рет 1953
жылы У. Роу балалардың бадамша
безінен және аденоидтарынан
(сондықтан аденовирустар деп
аталған) бөлініп алынған. Қазіргі
кезде олардың 90- нан астам
серотиптері белгілі, тек қана 49
серотиптері адамдарға патогенді
болып табылады.

3. Таксономиясы

Тұқымдастығы: Аdenoviridae.
Туыстастығы: Мastadenovirus (адамдардың С
аденовирусы).
Аviadenovirus ( құстардың А аденовирусы).
Аtadenovirus( қойлардың Д аденовирусы).
Siadenovirus(түйетауықтардың В аденовирусы).

4. Құрылымы

Аденовирустар куб тәріздес симметрия
принципі бойынша құрылған, суперкапсиді жоқ,
вирионның орташа диаметрі 60-90 нм-ге тең.
Капсиді 252 капсомерлерден тұрады, олардың
240
(гексондары) қырларын құрайды, икосаэдрдің
(пептондар) 12 бұрышының сүйірұшынан
жіпшелер (фибралар) шығып тұрады.

Гексондар - токсикалық белсенділігін, ал
пептондармен жіпшелер- гемагглютинациялық
қасиетін анықтайды. Геномы сызықшалы екі
жіпшелі, массасы 20-25 мд ДНҚ-ң молекуласынан
тұрады. Ішкі ақуыздары ДНҚ-мен кешенді түрде
вирионның жүрекшесін қалыптастырады, ол
капсидтің сүйір ұшының астында орналасқан

6. Антигендері

Гексондардың құрамында
топтық-спецификалық антиген
болады. Капсидтің құрамында
типтік - спецификалық антиген
әр түрл і серотипіне бірдей
комплемент байланыстырушы
болып табылады

7. Репродукциялануы

Алдымен вирусспецификалық ферменттердің
синтезделуін кодтайтын иРНҚ, содан кейін
капсидтық ақуыздар мен жіпшелер туралы
ақпарат жеткізетін иРНҚ синтезделеді.
Вирустық бөлшектердің құрастырылуы ядрода
жүреді. Әрбір жасушада бірнеше жүздеген
вирустық бөлшектер синтезделеді.
Аденовирустар шыққан кезде иесінің
жасушалары бұзылысқа ұшырайды.
Репродукциялық циклі 14-24 сағатқа
созылады.

9. Резистенттілігі

Аденовирустардың физикалық және
химиялық факторлардың әсеріне
салыстырмалы түрде жоғарғы төзімділігі
бар. Олар ұзақ уақыт бойы сыртқы
ортада, әсіресе төменгі температурада,
мұздатқанда және лиофилизациялаған
жағдайда, жұқпалық қасиетін сақтауға
қабілетті, рН 5,0-9,0 жағдайда да, төзімді.
Температура 56°С-тан жоғары болғанда
және УКС-нің әсерінен бірнеше минуттан
кейін белсенділігін жояды.

10. Эпидемиологиясы

11. Патогенезі және клиникалық көріністері.

Инкубациялық (жасырын) кезеңі 4-5 тәулік. Бұл
кезеңде вирус сезімтал жасушаларда көбейеді,
алғашқы симптомдары корініс бере бастайды.
Вирустың біріншілік репродукциялануы тыныс
алу және ішек жолдарының шырышты
қабаттарының эпителиялық жасушаларында, көз
конъюнктивасында және лимфоидті тіндерде
(бадамша без, мезентериальды лимфа
түйіндерінің) атқарылады.

Қан айналымына түскен кезде (қысқа
мерзімді вирусемия байқалады)
аденовирустар қан тамырларының
эндотелиясын зақымдайды. Ол өз кезегінде
шырышты қабаттардың экссудативгі
қабуына, фибринозды үлбірлер (пленка)
және некроз пайда болуына әкеледі.
Аденовирустар плацента арқылы өтіп,
құрсақшілік аурулар, ұрық ақаулықтарын,
нәрестенің өліммен аяқталатын өкпе
қабынуын қоздыруы мүмкін.

Аденовирустар көбінесе жедел
респираторлы аурулар (фарингит,
ларингит, трахеобронхит) қоздырады. Жас
балаларда және қарт адамдарда ауыр
түрдегі майда ошақты немесе
интерстициальды аденовирустық
пневмониялар (3, 4, 7, 14 - типтері)
қоздыруы ықтимал. Аденовирустың
инфекциялар шырышты қабаттардың,
бадамша бездердің, аденоидтардың және
көз конъюнктиваларының аралас түрде,
яғни қатар зақымдануымен сипатталады
(фанингоконъюнктивитгі қызба).

14. Иммунитеті

15. Микробиологиялық диагноз қою

Зертгеуге алынатын затгар: мұрын жұтқыншақ шайындысы, конъюктивалардың
бөліндісі, нәжіс, қан т. б. (аурудың клиникалық
түрлеріне қарай алынады).
Вирусты бөліп алу - біріншілік немесе
диплоидиты жасуша дақылдарына жұқтыру
(ЦПӘ бойынша индикациялайды).
Идентификациялау - ГАТР, ИФТ, РИТ, КБР.
Серологиялық диагноз қою - КБР, БР, ГАТР.
Жедел диагноз цою - ЭМ, ИЭМ, РИФ, ИФТ.

16. Емдеуі

Симптоматикалық
және
лейкоцитарлық интерферон,
дезоксирибонуклеаза
ферменті, теброфен және
оксолин қосылған көз
жақпалары қолданылады.

17. Алдын алуы

Жалпы медициналық сақтану шаралары.
Спецификалық профилактика яғни
вакцина егу шектелген. Өйткені, жиі
кездесетін серологиялық вариантгарынан
әлсіздендіріп дайындалған тірі
вакциналарды кең қолдану адам
жасушаларында қатерлі ісіктік
трансформация қоздыруы мүмкін. АҚШта әскери адамдардың арасында
аденовирусқа қарсы тірі вакцина
нәтижелі қолданыла бастады.

Читайте также: